Televizyon kanallarında yayınlanan yemek programlarının akışı aşağı yukarı aynıdır ; bir aşçı vardır, belki yalnız çalışır, belki bir yardımcısı vardır yanında. Kimisi konuk alır programına, yemekleri birlikte yaparlar ya da konuğuyla sohbet ederken pişirir yemeklerini. Yemeğini yapar, kimselere karışmaz, azarlamaz, programını yapar ve gider.
Ama hepsi böyle değil maalesef. İki tanesi var ki gerçekten dehşete kapılıyorum her denk gelişimde. Yardımcılarına öyle cümleler kuruyorlar, öyle kötü davranıyorlar ki, ağlayarak stüdyoyu terketseler yeridir.
İki ayrı kanalda yayınlanan, iki ayrı yemek programından bahsediyorum. Programları iki kişi sunuyor, daha doğrusu bir kişi yemek yaparken, diğeri de ona yardımcı oluyor. Malzemeleri doğruyor, bazen kendileri ayrı bir yemek yapıyorlar.
İki programda da bahsettiğim ana karakterler birbirlerinden tamamen farklı. Biri sessiz sakin ve rahatsız edici derecede yavaş konuşuyor, diğeri de yüzü gülmeyen, huysuz mu huysuz biri.
Gelelim yardımcılarına ettikleri zulümlere... Biri yardımcısını kibar kibar ezikleyip, laf sokarken, diğeri bunu bariz şekilde yapıyor, yüzündeki o lanet ifadeyle... Yardımcıları belli ki profesyonel aşçı değiller, evlerinde yemek yapan, bu işe merak duyan genç insanlar. Dolayısıyla bu işe yıllarını vermiş bir aşçı gibi mutfakla ve yemekle ilgili her konuya hakim olmak gibi bir zorunlulukları yok, kaldı ki böyle bir iddiaları olduğunu da zannetmiyorum. Programdaki aşçı geçinen hanımların da zaten yemek konusundaki altyapıları da tartışılır ya neyse. Ne diyordum... Dolayısıyla bu yardımcılar soru soracaklar, bu kadar biber yeterli mi, bu kase olur mu diye. Zaten yanlarındaki her şeye kusur bulan, burun kıvıran tipler yine laf edecek diye çekindikleri için de soruyorlar muhtemelen.
İkisi de banttan yayınlanan programlar. Bu iki usta?! aşçının, yardımcılarına ettikleri ve söyledikleri insanı çileden çıkarıyor. Yardımcı hanım bir köşede malzemeleri doğrarken ya da kendi tatlı-kurabiye yapmaya uğraşırken, yandan bir anda alakasız bir soru geliyor, “nerede çalışıyorsun?” diye mesela. Cevaplıyor yardımcı hanım ama dinlemiyor cevabı aşçımız, pilavını karıştırıyor o sırada. Derin bir sessizlik oluyor yardımcının konuşması bittikten sonra ve aşçımız devam ediyor; “Şimdi pilavımız suyunu çekti, ocağın altını kapatıyoruz” diye... E dinlemeyeceksen ya da ilgilenmeyeceksen niye soru soruyorsun???
Kibarca ve ustalıkla karşısındakini eziklemek ayrı bir yetenek. Aşçı yemek yaparken bir anda dönüp, “Sen hala bekarsın değil mi?” diye alakasız sorusunu sorarak, orta yaştaki yardımcı hanımın yüzünü kızartıyor ve “Hayırlı bir kısmet bulursun inşallah” diye devam ediyor sözüne. Cümle fena halde yersiz ve utanç verici. Ama söylediğinden gayet memnun bir vaziyette devam ediyor yemeğini pişirmeye...
Diğer programdaki yardımcımızın durumu daha vahim çünkü ortada aleni bir zulüm söz konusu. Ekran başında izlerken, bizlerin bile gücüne gidiyor aşçının yaptıkları. Herşeye bir laf ediyor, zeka geriliği var sende der gibi bakıyor kızcağıza. Yardımcı hanımın neredeyse tüm sorularına üfff,offf diye başlayarak cevap veriyor ve azarlıyor, evet resmen azarlıyor!! “Üffff, tamam bırak o kapağı oraya, bırak!”, “ Yumurta öyle mi çırpılır?!”, “Napıyorsun ki sen şimdi?!” gibi sayısız azarlama..
Sarmısakları doğruyor aşçımız, yardımcıya tencereye tereyağı koymasını söylüyor. Yardımcı hanım tereyağı erimeden tencereye sarmısakları ilave ediyor. Yağ erimeden sarmısak ilave edilir mi diye başlıyor aşçımız söylenmeye. Sonra bir tabak istiyor yardımcıdan, düz tabak mı kase mi diye soruyor o da manasızca, “Bunu da bil artık yani, bunu da bil!” diye cevap geliyor. Tamam, her sorusu anlamlı sayılmayabilir ama böyle de aşağılanmaz ki bir insan. Programı o anda bırakıp gitse yeridir, o da bundan garip bir şekilde mutluluk mu duyuyor yoksa mecburen mi duruyor hala orada bilemiyorum.
Bu yazıyı okuduktan sonra yemek programlarını izleyen birçok kişinin kimlerden ve hangi programlardan bahsettiğimi anladıklarından eminim. Umarım programın yapımcılarının kulağına da gider de bu rezilliğe bir son verirler.
.jpg)
